Van zeedamp tot woestijnwarmte

Vandaag een verplaatsingsoefening, maar met veel te zien onderweg. We vertrokken vanmorgen vanaf de Oceaankust met dichte zeemist en zo'n 58 graden F. Als je naar het oosten rijdt, moet je een heuvelrug over en dan zit je meteen midden in het wijnbouwgebied. Dat lijkt erg lucratief, want de huizen zijn werkelijk schitterend.

Na een poosje door niemandsland gereden te hebben, kom je tussen de sinaasappel- en olijfbomen terecht, afgewisseld met amandelbomen, struiken waar pistache aan groeit en nog veel meer van zulke vruchten. En alle landgoederen even groot en uitgestrekt.

Daarna kom je in het echte woestijngebied, de Majove woestijn, met heeeel veel windmolens, dus veel wind. Regelmatig zie je van die kleine windhoosjes omhoog gaan. De hele weg liep ook een spoorlijn langs de weg. Regelmatig waren er lange goederentreinen op het spoor met 4 to 6 locomotieven er voor en toch was het 'kruipsnelheid', harder ging het niet. Ook langs het motel waar we een nacht vertoeven gaat zo'n spoor langs. We dachten even dat er een aardbeving was, maar het was maar een trein.

We zijn ook langs Edwards Airforce Base en een parkeerplaats voor niet meer in gebruik zijnde passagiersvliegtuigen gereden. Als je nog een vliegtuig zoekt, kun je daar terecht. De parkeerplaats voor vliegtuigen kun je vanaf de snelweg zien liggen. Op de parkeerplaats waar wij even stopten kwam ook nog even een pickup met caravan staan. Kijk zo'n caravan daar heb je tenminste wat aan....(zie foto)

Waar je goed rekening mee moet houden is rijden met een betrekkelijk volle tank. Benzinepompen staan op die lange routes niet om de paar kilometer, zoals wij dat in Nederland gewend zijn.

Vandaag beleven we waarschijnlijk de warmste dag van de vakantie, zo'n 95 graden F is het hier in Barstow. Ik weet niet precies hoeveel dat in Celcius is, maar zeker dicht tegen de 40 graden. Zeker omdat het vanmorgen nog heerlijk koel was bij vertrek, is dat wel even afzien. Maar de airco doet wonderen, die gaat vannacht deze keer maar niet uit. Het hotelpersoneel doet trouwens aan Origami met handdoeken.

Overigens, we zitten vandaag op een stukje route 66. Onze onderburen met stoere motoren zouden zomaar deze route aan het rijden kunnen zijn.

Morgen op richting Las Vegas, maar daar wel 'hard doorrijden'. Dat feest laten we deze keer graag aan ons voorbij gaan.