Hotel op stelten en kustroute langs oceaan
Door: Frank
Blijf op de hoogte en volg Frank en Yolanda
10 September 2013 | Verenigde Staten, Cambria
We zijn op tijd ons bed in gegaan om fris aan de kustroute te kunnen beginnen. Dat plan werd wreed verstoord door onze buren die op hun hotelkamer een feestje bouwden. Dat maakte dat wij om één uur 's nachts rechtop in ons bed zaten en het idee kregen dat ze bij de buren de boel afbraken. Geprobeerd om de receptie te bellen, geen gehoor. Toen bleek dat de man al onderweg was om de buren tot de orde te roepen.
Bij het uit checken bleek dat meerdere gasten last hadden gehad van onze buren. Tot aan de tweede verdieping toe. (Wij zaten op de vierde!) Vanwege de overlast kregen we één nacht in de parkeergarage gratis.
Om half negen vertrokken richting Cambria. San Francisco uit in de spits is druk, maar verloopt redelijk rustig. Onderweg naar de kust nog wat mist en motregen gehad. Toen we bij Monterey de kust bereikten was het mooi weer.
De kustroute is echt prachtig. Vergelijk het met het rijden over een bergpas in de Alpen, maar dan aan de kust en zo'n 140 kilometer lang.
Net voor Cambria is er een plek waar een kolonie zeeolifanten leeft. Daar zijn ook wij natuurlijk even gestopt. Wat een logge en vooral grote beesten zijn dat. Die liggen daar echt te bakken in de zon. Om verbranding te voorkomen bedekken ze zichzelf met zand.
Na enige tijd door naar de Cambria Pines Lodge, onze overnachtingsplaats voor vandaag. Blijkt de generaal manager Bram Winter te heten. Lijkt op z'n minst een Nederlandse naam.
Morgen een lange rit (430 km) voor de boeg. Wij noemen het een verplaatsingsdag. Bestemming: Barstow, midden in de Mojave Woestijn. Een warme dag dus voor de boeg.
Bij het uit checken bleek dat meerdere gasten last hadden gehad van onze buren. Tot aan de tweede verdieping toe. (Wij zaten op de vierde!) Vanwege de overlast kregen we één nacht in de parkeergarage gratis.
Om half negen vertrokken richting Cambria. San Francisco uit in de spits is druk, maar verloopt redelijk rustig. Onderweg naar de kust nog wat mist en motregen gehad. Toen we bij Monterey de kust bereikten was het mooi weer.
De kustroute is echt prachtig. Vergelijk het met het rijden over een bergpas in de Alpen, maar dan aan de kust en zo'n 140 kilometer lang.
Net voor Cambria is er een plek waar een kolonie zeeolifanten leeft. Daar zijn ook wij natuurlijk even gestopt. Wat een logge en vooral grote beesten zijn dat. Die liggen daar echt te bakken in de zon. Om verbranding te voorkomen bedekken ze zichzelf met zand.
Na enige tijd door naar de Cambria Pines Lodge, onze overnachtingsplaats voor vandaag. Blijkt de generaal manager Bram Winter te heten. Lijkt op z'n minst een Nederlandse naam.
Morgen een lange rit (430 km) voor de boeg. Wij noemen het een verplaatsingsdag. Bestemming: Barstow, midden in de Mojave Woestijn. Een warme dag dus voor de boeg.
-
11 September 2013 - 18:43
Pa En Ma:
Waren jullie niet op dat feestje uitgenodigd? Jammer of niet? Gelukkig kunnen je van het uitgespaarde parkeergeld naar de hamburgertent. Jullie zien wel veel hoor, zijn benieuwd naar de foto's. en wat gaat de tijd vlug, nog 3 dagen en dan zit het er weer op.
Nou, wij zijn al weer een week in de running. Het gewone leven is weer van start gegaan. De warmte is vervangen door veel regen, zoiets als de moesson. Goed voor het land zeggen ze maar het zal nu weer wel te veel zijn.
Maak wat van jullie laatste dagen in de USA en tot mails. Groeten van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
