Leven op een vulkaan

Vandaag op weg naar Crater Lake NP. Een route van ongeveer 230 mijl over meestal tweebaans wegen. In Amerika zijn dit wegen waar je meestal 55 mijl per uur mag rijden. Al met al een reisbureau van zes uur voor de boeg.

Onderweg zijn we gestopt bij een een koffietentje waar we terecht kwamen door het nemen van de Food exit. We hadden de keus tussen de McDonalds en de coffeecorner. Wij kozen voor de laatste. Een goede keus zo bleek al snel. Goede koffie, aardige bediening en voor $ 4,38 een hele kan prima koffie voor vier mokken.

Bij een regionaal warenhuis hebben we nog een tweetal piepschuimen koelboxen gekocht (prima tip John!) Daar gaan we op weg naar het warme zuiden nog veel plezier aan beleven.

Zo rond lunchtijd dachten we een mooi plekje op de kaart te hebben gevonden. De stop heette volgens de papieren kaart en het navigatiesysteem Lookout Point res. Res betekende volgens ons rest area. Nou moet je voorstellen dat dat meer ettelijke mijlen lang is. En wij zagen op het navigatiesysteem dat we er bijna waren, maar al wat er kwam, geen rest area. De eerst volgende stopplaats was een rangerstation. Wij naar binnen en daar hing een grote kaart van het gebied. Bleek dat het meer waar we de hele tijd langs hadden gereden Lookout Point reservoir heette......

Het is trouwens wel zo dat de stopplaatsen (rest area's) allemaal ruim zijn opgezet en dat de toiletten schoon en gratis zijn.

Om 14:00 uur reden we het park binnen. Crater Lake is, de naam zegt het al, een krater. Deze is gevuld met water en op de rand van de krater is een weg aangelegd. Vandaag hebben we al een klein stukje gereden, morgen de rest. Het was weer prachtig weer en hebben ook enig "wild" gespot. Nou ja de vraag is wie er werd gespot door wie. Het antwoord staat op de foto.

Na vanochtend wakker te zijn geworden van de golven van de grote Oceaan, zal het morgenochtend naar verwachting de stilte van het meer zijn, waar we bij ontwaken. We hebben een mooie kamer met schitterend uitzicht over Crater Lake.